خیار به دو نوع گلخانهای و مزرعه کشت میشود. خیار گلخانهای به دلیل ظاهری زیبا و کشیده بیشتر استفاده میشوند اما خیارهای مزرعه به دلیل قطور بودن و متناسب نبودن اندازهشان به اندازه خیارهای گلخانهای پرطرفدار نیستند. یک تفاوت دیگر خیار مزرعه با خیار گلخانه وجود بذر یا دانههای زیاد خیار در آن است؛ درصورتیکه در خیار گلخانهای بذرها قابل مشاهده نیستند. این میوه به دلیل شرایط آب و هوایی در فصول گرم برداشت میشود. از نظر کالری خیارهای گلخانه و مزرعه تفاوت چندانی ندارند؛ اما خیارهای مزرعه به دلیل اینکه کود و سم خیلی کمتری دریافت میکنند، سالمتر و بهداشتیتر هستند. ۱۰۰ گرم خیار با پوست خام، حدودا ۹۵ درصد آب دارد و ویتامین K موجود در آن ۱۶ درصد از نیاز روزانه بدن به این ویتامین را تامین میکند. خیار بدون اضافه کردن نمک، به دلیل داشتن پتاسیم برای کنترل فشار خون بسیار توصیه شده است. نحوه بستهبندی خیار در صادرات آن بسیار مهم است. خیار، پوستهای بسیار آسیب پذیر دارد، بنابراین باید جعبههایی که برای بستهبندی در نظر گرفته میشوند، از جنس مقوای محکم باشد و در لا به لای هر ردیف، از کاغذ مخصوص بستهبندی میوه و صیفیجات استفاده شود. انواع خیار صادراتی در داخل بستهبندیها باید از نظر شکل ظاهری، هماندازه و هموزن باشد. کوچکترین لکه یا آسیبدیدگی روی پوست خیارها نباید وجود داشته باشد. خیار صادراتی در بستهبندیهای نانو کیسهای در اوزان مختلف (عمدتا 8 کیلوگرم) و با بهترین شرایط انجام میشود.